Iedereen krijgt vroeg of laat wel eens mee te maken met het verlies van een familielid of dierbare. Terwijl veel andere landen al wettelijke regelingen hebben voor rouwverlof, ontbreekt zo’n regeling in Nederland. Een recent ingediend wetsvoorstel moet hier verandering in te brengen. Tot 13 juni konden geïnteresseerden op het voorstel reageren tijdens een internetconsultatie. Het wetsvoorstel gaat nu naar de Tweede Kamer.
Wat is er nu geregeld voor rouwverlof?
In Nederland is er op dit moment in de wet geen specifieke regeling voor rouwverlof. Werknemers kunnen wel een beroep doen op calamiteitenverlof om de eerste zaken te regelen. Dit verlof kan een werknemer voor een paar uur opnemen, uiterlijk voor een paar dagen. Tijdens calamiteitenverlof betaalt de werkgever het salaris door.
Veel cao’s bevatten ook regels over verlof bij het overlijden van een dierbare, meestal gericht op de periode tussen het overlijden en de uitvaart. Daarbij wordt vaak onderscheid gemaakt tussen eerste-, tweede-, derde- en vierdegraads familie. Werkgevers zonder cao kunnen dergelijke afspraken ook vastleggen in bijvoorbeeld een arbeidsreglement.
Wat staat er in het wetsvoorstel?
Op 15 mei is het wetsvoorstel voor de invoering van rouwverlof ingediend. Het richt zich specifiek op werkende ouders met minderjarige kinderen, van wie een partner of een minderjarig kind is overleden. Deze groep werknemers heeft in het wetsvoorstel recht op een minimumaantal verlofdagen gelijk aan hun wekelijkse arbeidsduur. Bij een fulltime dienstverband betekent dit dus vijf verlofdagen. Deze dagen kan de werknemer flexibel opnemen in de periode tussen de dag van de uitvaart en een jaar na het overlijden.
Doel van het Wetsvoorstel
Het wetsvoorstel wil een basis voor rouwverlof in de wet vast te leggen. Dit zou moeten zorgen voor meer uniformiteit voor alle werknemers. Momenteel is er namelijk veel variatie in hoe werkgevers omgaan met rouwsituaties op de werkvloer. Dit kan ertoe leiden dat sommige werknemers zich genoodzaakt voelen om zich ziek te melden, onbetaald verlof of vakantiedagen op te nemen om te kunnen rouwen.
Tot slot
Het wetsvoorstel richt zich nu op een specifieke doelgroep, maar de vraag blijft of dit voldoende is. Moet de doelgroep niet worden uitgebreid? En zijn vijf dagen voldoende om echt te kunnen rouwen na zo’n ingrijpende gebeurtenis? We zijn benieuwd wat er uit de internetconsultatie gaat komen.
Tot die tijd is het belangrijk om met rouwende werknemers in gesprek te blijven en hun behoeften te bespreken.
