We krijgen steeds vaker vragen over het opnemen van gesprekken tussen werkgevers en werknemers. Tegenwoordig is het ook erg gemakkelijk om gesprekken op te nemen waardoor dit steeds vaker gebeurt. Maar is het wel toegestaan om een gesprek zomaar op te nemen? Mag je gesprekken met een werkgever of werknemer opnemen? En kan je zo’n stiekem opgenomen gesprek als bewijs gebruiken in een procedure bij de rechter? Dat zochten we voor je uit.
[Start de geluidsopname.]
Mag je een gesprek opnemen zonder toestemming?
Als je zelf deelnemer bent aan het gesprek, mag je het gesprek in principe opnemen zonder toestemming. Ben je geen deelnemer aan het gesprek, dan is het niet toegestaan om een gesprek op te nemen omdat dit als afluisteren kan worden beschouwd.
Uiteraard kan je vooraf aan het gesprek ook toestemming vragen om het gesprek op te nemen. Krijg je toestemming, zorg er dan ook voor dat je deze toestemming opneemt.
Als je zelf deelnemer bent aan een gesprek en je neemt het gesprek op, dan is vooral de vraag wat je met die opname doet. Opgenomen gesprekken mag je in principe alleen gebruiken voor eigen gebruik. Als je het gesprek gaat verspreiden via bijvoorbeeld sociale media, dan kan dat onrechtmatig zijn.
Voor werkgevers gelden strengere eisen
Voor werkgevers gelden extra eisen voor het opnemen van gesprekken met werknemers. Een werkgever moet namelijk voldoen aan de eisen van de AVG:
1. Belangenafweging: je moet een afweging maken tussen het belang van de werknemer (bescherming van privacy) en jouw eigen belang. Welk belang weegt zwaarder?
2. Informeer je werknemer vooraf over het maken van opnames en het doel ervan.
3. Vraag toestemming aan de werknemer voordat je het gesprek opneemt.
4. Beveilig je opnames adequaat en bewaar deze niet langer dan nodig.
Een werkgever heeft dus in principe toestemming nodig van zijn werknemers om een gesprek op te nemen. Alleen bij uitzonderlijke situaties, bijvoorbeeld verdenking van een strafbaar feit, mag je als werkgever stiekem opnames maken. Kantonrechters oordelen vaak dat de privacy van de werknemer voor gaat en dat de Kantonrechter het bewijs niet kan gebruiken in zijn oordeel.
Opgenomen gesprek gebruiken in een procedure
We hebben net al besproken dat een werknemer het opgenomen gesprek in principe alleen mag gebruiken voor eigen gebruik. Maar hoe zit dat in een procedure bij de rechtbank, mag de werknemer een opname als bewijs gebruiken?
Bij civiele procedures geldt de vrije bewijsleer. Rechters vinden het belangrijk om de waarheid te achterhalen. Regelmatig worden stiekeme geluidsopnames als bewijs gebruikt als deze gemaakt zijn door een werknemer. Zeker als het niet mogelijk is om op een andere manier bewijs te krijgen.
Dit was ook het geval in een uitspraak van de kantonrechter in Noord-Holland. De werknemer nam stiekem gesprekken op over een winstdelingsregeling. Mondeling had de werkgever toegezegd dat de werknemer recht had op 5% winstdeling. De werkgever ontkende dit. De werknemer had echter opnames waarin de werkgever de winstdeling had toegezegd. De Kantonrechter heeft deze opnames als bewijs gebruikt, waardoor de werkgever alsnog bijna € 500.000,- aan de werknemer moest betalen.
Soms pakt het opnemen van gesprekken ook minder goed uit. Zo nam een werknemer meerdere keren (8 keer) stiekem het gesprek op en maakte deze ook nog openbaar. De Kantonrechter vond dat deze werknemer in strijd met goed werknemerschap handelde. De Kantonrechter ontbond de arbeidsovereenkomst.
Zeg geen dingen die je niet wil zeggen
Heb je een belangrijk gesprek met een werknemer? Je kan altijd aan het begin van het gesprek je werknemer vragen of het gesprek wordt opgenomen. Een werknemer mag hier niet over liegen.
Het allerbelangrijkste: zeg geen dingen die een werknemer op enig moment tegen je kan gebruiken. Doe ook geen toezeggingen die je niet kunt nakomen.
[Einde geluidsopname.]
