Denk aan ‘salary split’ bij thuiswerken in het buitenland

Belasting heffen in woonland óf werkland

Indien een werknemer in een ander land gaat werken, dan kan het zijn dat deze aan de belasting wordt onderworpen van dat betreffende land (werkland). Om te voorkomen dat werknemers twee keer belasting betalen over hetzelfde inkomen, heeft Nederland met diverse landen belastingverdragen gesloten. In de meeste belastingverdragen geldt bij loon uit dienstbetrekking de hoofdregel dat het woonland mag heffen. De uitzondering, waarbij het werkland mag heffen, komt in de praktijk vaker voor. Het werkland mag heffen indien op het grondgebied van het werkland wordt gewerkt en tevens aan één (of meer) van de volgende drie voorwaarden wordt voldaan:

• De werknemer verblijft meer dan 183 dagen in het werkland in een periode van 12 maanden of een belastingjaar;
• De werknemer wordt betaald door of namens een werkgever die is gevestigd in het werkland;
• De werknemer werkt in een vaste inrichting van de werkgever in het werkland;

Fiscale split van toepassing voor thuiswerk

Een werknemer die in het buitenland woont en (op locatie) in Nederland werkt voor een Nederlandse werkgever, zal dus belasting betalen in Nederland. Er wordt immers gewerkt op Nederlands grondgebied en dit wordt versterkt door de tweede voorwaarde: de werknemer wordt betaald door een Nederlandse werkgever. Bij thuiswerk is echter de hoofdregel van toepassing, zodat het woonland belasting mag heffen over de thuisgewerkte dagen. Nederland zal, voor het gedeelte van het inkomen dat in het woonland wordt belast, een vrijstelling verlenen.

Geen split mogelijk voor sociale zekerheid

Terwijl er fiscaal een split kan worden gecreëerd door thuiswerken in het buitenland, is een split voor de sociale zekerheid niet mogelijk. In Europees verband kan je tegelijkertijd immers slechts onderworpen zijn aan de sociale zekerheidswetgeving van één lidstaat. De hoofdregel daarbij is dat je sociaal verzekerd bent in het werkland. Bij twee of meerdere werklanden is coördinatie daarom noodzakelijk. In de Europese coördinatieverordening zijn hiervoor voorrangsregels opgenomen.  Indien een werknemer meer dan 25% in het woonland werkt, dan is de sociale zekerheid van het woonland van toepassing. Door thuiswerken in het buitenland kan er een verschuiving in de sociale zekerheid optreden.

Mogelijke verschuiving in sociale zekerheid per 1 juli 2023

Op dit moment geldt er nog een overeenkomst tussen de lidstaten waardoor er geen verschuiving in de toepasselijke sociale zekerheid hoeft op te treden bij thuiswerken. Deze overeenkomst geldt tot 1 juli 2023. Toch is het goed om alvast na te denken over de toekomstige situatie. Gaan jouw werknemers ook na 1 juli 2023 nog thuiswerken? Laat je dan informeren of er een verschuiving optreedt in de sociale zekerheid, zodat je de vereiste stappen op tijd in gang kunt zetten.

Denk onder andere aan het aanvragen van een A1-verklaring, het inrichten van een buitenlandse payroll en het opmaken van payroll-overzichten. De buitenlandse sociale premies moeten immers correct worden verwerkt in de Nederlandse salarisadministratie. Fiscaal zijn de in het verleden gesloten overeenkomsten met België en Duitsland komen te vervallen, zodat er fiscaal wel reeds een split kan ontstaan bij thuiswerk.